fbpx

Light Blubs

2009

You may wonder: What is a Light Blub??

The answer is simple: it is a light bulb that has gone way out of line. Infected by the dreaded Design Virus, these Blubs have taken on all kinds of forms and sizes you wouldn’t expect from such well behaving and reliable little products.

The Light Blubs are a series of crystal lamps, that are all unique handcrafted crystal pieces, equipped with LED lights.

Bergmans first ‘infected’ bulbs appeared in Milan in 2008, which means melted bulbs came dripping down from the ceiling… But the infection did not cure. It’s on the rampage with no cure in sight. Even the bulbs in the safe haven of their lamps are not spared. Their DNA has mutated, more grotesque, more mutilated than ever before. Like with an infection, the older the product the more susceptible it is: Old and tired lamps surrendering their bulbs to gravity. A desk lamp giving up on life, its last gasp forming the bulb. Office cupboards, made superfluous by digital databases, prop up Light Blubs with care and love. A lamp ejects her Light Blub in desperation.

These symptoms are unique, their phenomena unpredictable.

The Light Blubs accepting their fate and the pull of gravity.

Also this infection caught a massive Chandelier which was especially created for Design Miami Basel. This has been the most impressive infection up to date.

….

tentoonstelling
Groninger Museum
Material World
2011

Pieke Bergmans

-From the sky-

In een van de zalen van het Groninger Museum is een installatie te zien met een tafel en een stoel. Een alledaags en geruststellend tafereel zo op het eerste gezicht. Maar er gebeuren vreemde dingen. De anders zo betrouwbare en zo voorspelbare lichtpeertjes, hebben opeens verontrustende proporties aangenomen. Ze lijken bezield en lijken een geheel eigen leven te leiden waarbij ze in hun uitgedijde vorm bezit hebben genomen van het interieur. Het is een surreële scene die onder andere vragen stelt over de relatie tussen mensen en de dingen die ze produceren. Juist die schijnbare onveranderlijkheid van die zelfgefabriceerde omgeving, bestaand uit artefacten: huizen, tafels en stoelen enzovoort die ons elke dag, jaar in jaar uit weer hetzelfde voorkomen, en die een beschermende schil vormt tussen onszelf en de natuur, lijkt ons verder zo dynamische bestaan nog enige houvast te bieden. Zonder dat, zo voegt filosoof Hannah Arendt daar aan toe zou alles constant in flux zijn en zou er geen objectiviteit mogelijk zijn.[1]
Maar wat als de dode materie, die we zo kunstig naar onze hand hebben gezet niet zo dood blijkt te zijn? Wat betekent het voor ons beeld van de werkelijkheid, als die materiële wereld, die zo stabiel en constant lijkt, slechts een schijnzekerheid blijkt te zijn? Het zijn deze ideeën waar werk met de titel From the Sky (2011) van ontwerper Pieke Bergmans mee lijkt te spelen. Voor het blazen van de glazen vormen, misschien wel de grootste in hun soort, werkte zij samen met vakmensen.

Sue-an van der Zijpp
Groninger Museum

“Imperfectie kan in mijn ogen net zo goed perfectie zijn”

Pieke Bergmans (1978) maakte speciaal voor het Groninger Museum ‘From the sky’, een installatie met de grootste gloeilampen ter wereld die wel hele bijzondere vormen aannemen. Bergmans glasgeblazen ‘Light Blubs’ werden een aantal jaren geleden te Milaan geboren. Inmiddels zijn ze een heel eigen leven gaan leiden.. Voor de tentoonstelling Material World paste de designer de Light Blubs toe in een interieur dat tot leven lijkt te komen.

Een tafereel met een tafel en een stoel waarboven een aantal lampen bungelen waaruit de enorme peren naar benen lijken te zijn gesmolten. Met hun zwaartekracht hangen ze ergens op het randje van de stoel of lijkt een lamp zijn volume over de vloer uit te smeren.
De lampen zijn verschillend van vorm, dat is namelijk inherent aan het proces hoe deze vervaardigd worden. De vormen in ‘From the sky’ zijn allen totaal anders.

“Personalized production”

“Imperfectie kan in mijn ogen net zo goed perfectie zijn. Iets wat je juist mooi vind. Met imperfectie bedoel ik ‘verschil’ of iets wat ‘uniek’ is. Net zoals in de natuur, niets is identiek hetzelfde, terwijl dingen met dezelfde samenstellingen gemaakt zijn. We zijn allemaal anders en uiteindelijk vind je ook de schoonheid in die verschillen. Daarom ontwerp ik productieprincipes waaruit verschillende ontwerpen voortkomen. Personalized production noem ik dat. Er wordt een marge ingebouwd en daaruit ontstaat die uniciteit.
De kunst is dan natuurlijk om het wel mooi of interessant te krijgen. Je kunt niet zeggen: ‘Dit is het concept en alles wat daaruit komt is goed. Nee, dat proces moet dus nauwkeurig ontworpen en afgesteld worden.”

Floor Oostra

Groninger Museum